niedziela, 10 października 2010

Prehistoria

Dla większości czytelników tego bloga 30 lat to prehistoria, dzikie ludzie se łaziły przed jaskiniami ciągając samice za kłaki... Niemniej już wówczas umiałem pisać, może nie wiersze jeszcze, choć do rymu. Na cześć odnalezionego Pierwszego Wiersza Haca i że ma go komu przeczytać, trzykrotne "hip, hip, hurra!" :)

P.S.: Nagroda 500 L$ dla osoby, która odgadnie, pod jaką, BARDZO znaną melodię napisałem ten wiersz :) Przypominam, został napisany w październiku 1980 roku, to zawęża poszukiwania, od chórów gregoriańskich, przez Mozarta po Maanam- Elektryczny Prysznic :P Odpowiedzi w komentarzach, a zresztą komentujcie też nieodpowiednio :)


Wstaje dzień,
A świat wokół nas uśmiecha się.
Różowe chmury płyną w świat...
Chcę z Tobą być,
Przez wiele lat...
Z Tobą zawsze być,
Razem żyć, i kochać Cię,
Razem sny swe śnić,
Chociaż wstał już nowy dzień...

Słońce lśni,
Wciąż przy Tobie ja,
A przy mnie Ty.
I chwilą mija każdy dzień
i myśli złe, odsuwa w cień.
Słońce świeci w nas,
Cały czas nam w sercach gra.
W głowach szumi las
w skroniach tabun koni gna...

Zgasł już dzień,
A świat wokół nas przygląda się,
Jak wtulasz głowę w ramię me,
I dobrze mi, bo kochasz mnie...
Księżyc wszedł już w nów,
Po tym dniu, co skończył się.
Słońce świeci znów,
chociaż nie wstał jeszcze dzień
Kolejny...

1 komentarz: